Zasada stosowania ulgi na złe długi w podatku dochodowym jest taka sama jak w VAT, tj. dla dokumentów, u których upłynął termin 90 dni, licząc od terminu płatności wskazanego na fakturze/rachunku.

Żeby w programach księgowych DGCS System skorzystać z opcji korekty opodatkowania podstawy za złe długi w podatku dochodowym muszą być prowadzone rozrachunki.

Podstawową rzeczą jest oznaczenie w planie kont, które konta "mają brać udział‚" w takich korektach. Dotyczy to też uproszczonych księgowości - należy zaznaczyć konta kolumn czy konta stawek ryczałtu.
Po takim oznaczeniu tylko dokumenty księgowane na tych kontach będą brane pod uwagę podczas generowania korekt. Żeby dodać takie oznaczenia należy wybrać Słowniki > Plan kont, zaznaczyć wybrane konto/kolumnę, następnie wybrać Edytuj i zaznaczyć opcję haczykiem Do korekty 90 dni za złe długi i Zapisz. 

Tak należy wykonać z każdym kontem, które ma być uwzględnione w korekcie opodatkowania ulgi na złe długi w podatku dochodowym

Rozliczając dany miesiąc wchodzimy w Inne dokumenty > Korekty podstawy opodatkowania
Następnie należy wybrać opcję Generuj, otwiera się okno generowania i tam wybieramy zakres dat rozliczanego miesiąca oraz wybieramy  opcję Generuj. Na liście pojawią się dokumenty do korekty. Należy zaznaczyć taki dokument/dokumenty
i wybrać Zapisz zaznaczone.

Program przegląda wszystkie rozrachunki powiązane z księgowaniami posiadającymi też księgowanie na kontach ze znacznikiem "Do korekty 90 dni za złe długi" i wypełnia listą, które księgowania mogą podnieść lub obniżyć podstawę opodatkowania:

a) przychody niezapłacone (obniżają podstawę),

b) koszty niezapłacone (podwyższają podstawę),

c) przychody zapłacone, które we wcześniejszych okresach były niezapłacone powyżej 90 dni (podwyższają podstawę),

d) koszty zapłacone, które we wcześniejszych okresach były niezapłacone powyżej 90 dni (obniżają podstawę).

Po zapisaniu widać typ korekty np. 'Przychody niezapłacone'.

Zaprezentowaną listę można edytować, ale tylko w zakresie daty korekty i kwoty korekty. Przykładem, kiedy edytujemy datę korekty może być przypadek, gdy w miesiącu kwietniu mogliśmy ująć przychody niezapłacone, ale tego nie zrobiliśmy. Stwierdzamy w lipcu, że jednak korygujemy podstawę, a więc generujemy zapis wybierając zakres dat kwietniowy (w lipcowym zakresie dat taki dokument się już nie pojawi) i edytujemy datę korekty na lipiec.

Przykładem, kiedy edytujemy kwotę korekty może być przypadek, gdy do kosztów możemy zaliczyć jedynie 75% kwoty netto dokumentu. Program podpowie, że kwota korekty, to kwota 100% (bo taka była zaksięgowana np. na koncie magazynowym, nie było księgowania na koncie kosztowym), a my w tym momencie powinniśmy podnieść podstawę opodatkowania o 75% tej kwoty.

Dodatkowo z poziomu kartoteki można też wykonać edycję zapisu np. w celu zmiany daty korekty, kwoty korekty, czy zaktualizowaniu lp. księgowego (lp. może się zmienić, gdy posortujemy lp. księgi/dziennika według dat).

Na podstawie ewidencji w tej kartotece powinniśmy zwiększyć lub zmniejszyć naszą podstawę opodatkowania.

Na różnego rodzaju wydrukach widać, że do podstawy opodatkowania została uwzględniona korekta za złe długi.

Po wprowadzeniu płatności poprzez zakładkę Rozrachunki lub wyciąg bankowy i rozliczenie jej z dokumentem należy wybrać   Inne dokumenty > Korekty podstawy opodatkowania i ponownie wybrać Generuj, wskazać zakres dat danego miesiąca gdy wpłynęła płatność i wybrać Generuj.

Na liście pojawi się dokument z typem korekty np. Przychody zapłacone, zaznaczamy go i wybieramy Zapisz zaznaczone.

Na podstawie ewidencji w tej kartotece powinniśmy zwiększyć lub zmniejszyć naszą podstawę opodatkowania.